"Τελικά Δημοκρατία έχει μόνο η Ελβετία"

Όσοι λατρέψαμε την ερμηνεία του Σταύρου Ξαρχάκου στο Πρακτορείο κάνουμε ήδη πάρτυ!
Επτά καινούρια τραγουδια του, ερμηνευμένα όλα από τον ίδιο! Αυτό από μόνο του θα ήταν νέο αλλά δεν είναι το μόνο.

Οι 7 Ελεγείες και Σάτυρες (2017) είναι ένας σταθμός στη δισκογραφία του για διάφορους λόγους.

Ο μεγάλος συνθέτης μετά από πολύχρονη δισκογραφική απουσία (δισκογραφική, όχι και μουσική), μιλάει για το σήμερα - για το σήμερα στην Ελλάδα - , με σαφείς πολιτικές αναφορές που ξεκινούν από το συνοδευτικό σημείωμα του δίσκου ("Ο Παπανδρέου πέθανε, ο Βαμβακάρης ζει"), επιχειρώντας μια παρέμβαση βασισμένος στους στίχους των Μάνου Ελευθερίου, Θοδωρή Γκόνη και Λίνας Νικολακοπούλου με μόνη συνοδεία ένα πιάνο (Νεοκλής Νεοφυτίδης).

Το Δηλητήριο Που Πίνεις (στίχοι: Μάνος Ελευθερίου)

Όλα δένουν εξαιρετικά σε αυτό το δίσκο.
Και κάτι άσχετο (;): ακούγοντας το δίσκο μου ήρθε στο νου ο Χρήστος Λεττονός.

Τα τραγούδια:
1 ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΠΙΝΕΙΣ
2 Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ
3 ΒΡΑΔΙΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ
4 ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ
5 ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΑΤΕΧΑΚΗ
6 ΓΙΑ ΠΟΙΑΝ ΙΘΑΚΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ
7 ΕΘΝΟΣ ΜΟΥ ΕΞΑΙΡΕΤΟ!

Έθνος Μου Εξαίρετο! (στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου)


(παραγωγή: Παρασκευάς Καρασούλος - Μικρή Άρκτος, Έργο εξωφύλλου: Γιώργος Ρόρρης).